کشفی عجیب در مورد یک سیارک خطرناک

پژوهشگران حوزه سیاره‌شناسی در بررسی‌های خود، نکته عجیبی را در مورد یک سیارک احتمالا خطرناک کشف کرده‌اند.

به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، "آژانس کاوش‌های هوافضای ژاپن"(JAXA) در نظر دارد در سال ۲۰۲۴، فضاپیمای "دستینی+"(+DESTINY) خود را به سوی یک سیارک نزدیک به زمین موسوم به "فایتون"(Phaethon) پرتاب کند که هدف آن پرواز از نزدیک این سنگ فضایی در سال ۲۰۲۸ است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به همین دلیل، این سیارک بالقوه خطرناک مورد بررسی قرار گرفته است.

پژوهشگران اخیرا یک کشف قابل توجه در مورد فایتون داشتند. آنها دریافتند که چرخش آن در حال افزایش است. دوره چرخشی این سیارک، سالانه چهار میلی‌ثانیه کاهش می‌یابد. حتی یک تغییر کوچک مانند این نمونه می‌تواند بر اکتشافات ماموریت دستینی+ تأثیر بگذارد. دانستن این سرعت چرخش ویژه به پژوهشگران امکان می‌دهد تا جهت‌گیری سیارک را طی پرواز فضاپیما با دقت بیشتری پیش‌بینی کنند و در مشاهدات خود دقیق‌تر باشند.

به ندرت اتفاق می‌افتد که چرخش یک سیارک تغییر کند. فایتون یازدهمین سیارک شناخته‌شده‌ای است که تغییری را در دوره چرخشی خود نشان می‌دهد و بزرگترین سنگ فضایی با میانگین قطر ۵.۴ کیلومتر است.

"شان مارشال"(Sean Marshall)، دانشمند سیاره‌شناس "رصدخانه آرسیبو"(Arecibo Observatory) در پورتوریکو، با استفاده از داده‌ها و مشاهدات سال‌های ۱۹۸۹ تا ۲۰۲۱، مدلی را برای تعیین شکل فایتون در آماده‌سازی برای مأموریت دستینی+ ایجاد کرد.

مارشال در بیانیه‌ای گفت: پیش‌بینی‌های مدل در مورد شکل سیارک، با داده‌ها مطابقت نداشت. زمان‌هایی که مدل در درخشان‌ترین حالت بود، به وضوح با زمان‌هایی که فایتون در درخشان‌ترین حالت دیده می‌شد، هماهنگ نبود. من متوجه شدم که این تفاوت را می‌توان با تغییر اندک دوره چرخش فایتون در زمان قبل از رصدهای ۲۰۲۱ توضیح داد.

مارشال دریافت مدلی که به بهترین وجه با داده‌ها مطابقت دارد، شامل شتاب چرخشی ثابت است. این ثبات، کاهش منظم دوره چرخشی فایتون به میزان چهار میلی‌ثانیه در سال است.

مارشال گفت: این خبر خوبی برای گروه ماموریت دستینی+ است زیرا تغییر مداوم به این معناست که جهت‌گیری فایتون در زمان پرواز فضاپیما را می‌توان به طور دقیق پیش‌بینی کرد. بنابراین، آنها خواهند فهمید که کدام مناطق توسط خورشید روشن می‌شوند.

دانشمندان هنوز در حال یادگیری در مورد فایتون هستند و ماموریت دستینی+ مطمئنا اطلاعات بیشتری را فاش خواهد کرد. ما می‌دانیم که اگرچه فایتون آن قدر بزرگ و به زمین نزدیک است که بتوان آن را یک سیارک بالقوه خطرناک نامید اما دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که هیچ تهدید بدیهی را برای سیاره ما ایجاد نمی‌کند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: سیارک فایتون زمین دوره چرخش یک سیارک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۰۵۲۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شناسایی یک شهاب سنگ از هسته سیارک توسط محققان کشور

پژوهشگر و محقق زمین شناسی گفت: یک نمونه سنگ فلزی که دارای چگالی بالا و جذب آهنربای قوی بوده را مورد آزمایش قرار دادیم. در این آزمایشات تخصصی و دقیق مشخص شد این نمونه با توجه به وجود بافت ویدمن اشتاتن(بافت مخصوص شهاب سنگ های آهنی) مربوط به هسته یک سیاره یا سیارک بوده که طی برخوردهای فضایی بین اجرام فضایی متلاشی شده و قطعاتی از آن در فضا فاصله زیادی را طی کرده و سپس در سرزمین ایران فرود آمده است.

مسعود کیانی، پژوهشگر و محقق زمین شناسی و مدیر موسسه گوهرشناسی و شهاب سنگ شناسی واحد فناور مستقر در مرکز رشد دانشگاه خوارزمی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره نتیجه یک آزمایش بر روی نمونه شهاب سنگی گفت: شهاب سنگ قطعاتی از اجسام فضایی مانند سیارات، سیارک ها و ستاره های دنباله دار هستند که در فضا سرگردان بوده و روی یک سیاره یا سیارک فرود می آیند. این سنگ ها دارای انواع مختلفی بوده که در چهار نیم میلیارد سال قبل شکل گرفته است و  بدون هیچ تغییر شیمیایی قابل توجه ای در فضا در حال حرکت هستند که به آنها شهاب واره می گویند. هنگامی که این سنگ ها بر روی زمین سقوط می کنند به آنها شهاب سنگ گفته می شود.

وی در ادامه به کشف جدید پژوهشگران اشاره کرد و گفت: اخیرا فردی از یکی روستاهای استان لرستان قطعه ای از یک نمونه سنگ فلزی که دارای چگالی بالا و جذب آهن ربای قوی بوده را به موسسه گوهرشناسی کیپا (کیانپارس) ارسال کرد. با توجه به مشکوک بودن این سنگ از نمونه ارسالی با استفاده از مقاطع میکروسکوپی و نمونه های شیمیایی آنالیز شده توسط میکروسکوپ الکترونی دانشگاه خوارزمی تهران این سنگ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

این محقق تصریح کرد: در این آزمایشات تخصصی و دقیق  مشخص شد این نمونه با توجه به وجود بافت ویدمن اشتاتن(بافت مخصوص شهاب سنگ های آهنی) و درصد آهن و نیکل بالا یک قطعه شهاب سنگ آهنی است. در نمونه آزمایشی میزان خلوص آهن بالای نود درصد و مقدار نیکل حدود ۸ درصد است.

وی بیان کرد: طی مطالعات تکمیلی مشخص شد این شهاب سنگ مربوط به هسته یک سیاره یا سیارک بوده که طی برخوردهای فضایی بین اجرام فضایی متلاشی شده و قطعاتی از آن در فضا فاصله زیادی را طی کرده و سپس در سرزمین ایران فرود آمده است.

انتهای پیام